"Dat je dat sms'te over die as", zegt mijn moeder, "dat geloofden we natuurlijk niet." Pas toen ze een Engels echtpaar spraken dat al had willen terugvliegen en gestrand was, begon het te dagen dat er misschien toch iets aan de hand was.
"Wat zou dat toch zijn", zegt K. "Dat ze je niet geloven."
"Weet ik veel", reageer ik en ik ga een stuk lopen met Hond. Het gebeurt me op straat niet vaak meer dat ik vanwege tranen wazig zie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten