Lang was het volstrekt onduidelijk hoe de zaken ervoor stonden. Zeker, huurders waren er wel – op onregelmatige tijden kwamen ze een kijkje nemen. Maar of ze ook aan het klussen waren, nee, dat konden we niet met zekerheid zeggen. Eén keer heb ik een huurder met wat materialen naar binnen zien gaan. Heel soms, als je goed oplet, kun je tikkende geluiden horen. Alsof ze aan 't timmeren zijn. Maar wat er nou precies gebeurt, daarover tasten we in het duister. Pas tijdens deze zonnige dagen blijkt dat de huurders hun stekkie wel degelijk serieus nemen. Want ze zijn not amused dat het kavel dat zij als het hunne blijken te beschouwen, van ons is. Dat wij daar nu lekker van de zon genieten. Uiteraard hebben ze wel recht van overpad en we leggen ze geen strobreed in de weg. Vinden wij. Zij denken daar anders over, en dat laten ze luid scheldend merken. K. dacht zelfs even dat één van de huurders haar wilde aanvallen, maar dat was een schijnbeweging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten