Kerstpakket

"Is een kerstpakket een goed idee?" vroeg een collega onlangs op Yammer. "Is het lekker en leuk of is het zonde van tijd en moeite?"

Ik schrok van de vraag. Djiezus, is het nú alweer kerstpakkettentijd? Ondanks sneeuw, kou en gladheid vertelt mijn hoofd me dat het pas geleden nog zomer was. Nouja, denk ik even later, het is zeker een inventarisatie, misschien krijgen we dit jaar dan voor de verandering niet het geijkte pakket. Ettelijke minuten verstrijken voordat ik besef dat het echt al december is en dat het straatbeeld binnenkort gedomineerd zal worden door mensen die slepen met dozen in allerlei soorten en maten, de één nog gezelliger gedecoreerd dan de ander.

Toen we allemaal nog minder druk waren, gingen we altijd elke eerste week van het jaar op vakantie met G. en L. en schoonbroer. Verplichte bagage: het kerstpakket. Op de laatste vakantieavond stelden we een kerstpakkettenmaaltijd samen. Die bestond meestal uit heel veel toastjes belegd met kaasjes zonder smaak uit blik en tonijn uit blik, soep uit blik en als nagerecht vruchten op zware siroop uit blik. Wijn hadden we meestal ook, soms een luxe ogende fles bronwater en vaak wonderlijke vruchtensappen die je nooit in de supermarkt had gezien of zou gaan zien.

Vanochtend trof ik een gigantische doos aan op mijn bureau.

Iemand interesse in een grote puntzak marshmellows? Een Donald Duckpocket (nr. 168)? Of een iedereen-kan-schilderen-inkleur-schilderij-voor-kinderen?