"Je moet zodalijk niet met de ruitenwisservloeistof erbij wissen", waarschuwt K. "Want er zit nog geen anti-vries bij."
"Oké", knik ik en ik draai de sleutel om in het contact.
"Hmpf", zegt de auto. De lampjes op het dashboard lichten zwakjes op. Ik draai nog eens de sleutel om.
"Hmpf", zegt de auto opnieuw, zachtjes.
Verbijsterd staren K. en ik elkaar aan. "Wat is dat nou?" zeg ik.
Verbijsterd staren K. en ik elkaar aan. "Wat is dat nou?" zeg ik.
"Hij start niet", zegt K.
"Maar gisteren deed hij het nog gewoon", brom ik verontwaardigd en ik probeer het weer. "Hmpf." De auto verandert niet van gedachten. K. belt de wegenwacht.
"De auto zegt hmpf", zeg ik als de man voor mijn neus staat.
"Hm", zegt hij. Hij rommelt wat met klemmen en een digitale meter en stelt de diagnose: het is de accu.
"Rijdt u misschien alleen korte stukjes?" vraagt de wegenwachter. Inderdaad, geef ik grif toe. "En vaak rijden we dagen achter elkaar niet", zeg ik erbij.
"Hm", zegt de man opnieuw. "Start 'm maar." Ik start 'm. Hij bergt de klemmetjes en de digitale meter op.
"Nu moet je minstens een halfuur rijden", instrueert hij. "Want die accu wil voeding. Zoals wij graag een volle maag hebben." Hij geeft me een hand terwijl hij zijn instructie aanvult: "En je moet eigenlijk elke dag een stukje rijden."
Zinloos rondjes rijden. Dat slaat nergens op. Dus die anti-vries: die halen we gewoon maar 20 km verderop.
2 opmerkingen:
Oeh, goed dat ik dit lees! Wij rijden ook alleen maar korte stukjes. Wel bijna elke dag, maar toch. Ga ik morgen wel heel ver weg tanken.
@Maz En koop dan gelijk een setje startkabels - hebben wij ook gedaan, nu alleen nog instructie wat je ermee moet doen in geval van nood ;-)
Een reactie posten