Vruchtenhagel

Inmiddels hebben K. en ik ons eigen hardloopjargon. "Lopen we in langs de vruchtenhagel?" is één van onze uitdrukkingen. Betekent dat we het pad achter het bejaardenhuis nemen. Rond 18.00 uur zitten de oudjes aan de broodmaaltijd. Ze kunnen ongetwijfeld uit meerdere soorten beleg kiezen, maar wij herkennen al langsrennend alleen de vruchtenhagel. Vanochtend zag ik dat ze bij het zondagse ontbijt beschuit krijgen. We zwaaien altijd. 

Als we de vruchtenhagelroute nemen, doen we de warming up bij de bankjes. "Bij de hockeyvelden?" vraag ik soms voor de zekerheid. Een overbodige vraag, want er is maar één bankjesplek. En op die ene bankjesplek staat maar één bankje.

"Doen we meneer S.?" is een variant op het inlopen langs de vruchtenhagel. Die kant pakken we als we gaan hardlopen "daar waar we C. een keer tegenkwamen", wat we tegenwoordig, nu we wat verder rennen, aanvullen met "maar dan de andere kant op." Vanochtend deden we het rondje Klink. Het was ergens in de zomer voor het laatst dat we daar waren, en toen gingen we er nog met de auto heen. Nu liepen we helemaal vanuit huis. Stoer vinden we onszelf.