woensdag 13 oktober 2010

Talenten


Om tot werkelijke zelfkennis te komen heb je er meer aan je feitelijke gedrag te bekijken vanuit het perspectief van een buitenstaander, aldus Roos Vonk. Onder dit motto kreeg ik van de coach de opdracht om aan een aantal mensen wat vragen te stellen over mezelf. Zoals wat volgens hen mijn talenten zijn, mijn belemmeringen en waarvan ik gelukkig word.
Hoewel ik tegenwoordig in de gaten heb dat ik niet onzichtbaar ben, is het nog weer wat anders om te geloven dat ik een indruk achterlaat. En daarom is het een hele stap om aan onder andere enkele collega's te vragen hun beeld van mij te verwoorden. Sinds ik dat vorige week vroeg houd ik mijn inbox met argusogen in de gaten. Ik sta te trappelen van ongeduld om te weten wat mijn collega's denken. En ik ben er tegelijkertijd doodsbenauwd voor. Stel nou dat ze… - ja, wat eigenlijk? Dat ze heel andere dingen zien dan ik denk dat ik laat zien? En hoe groot is die kans? vraag ik mezelf. Ik heb er geen antwoord op.
Ondertussen krijg ik de eerste formulieren terug. Ik word blij van de talenten die mensen bij me zien. Niet verbaasd, trouwens. Al had ik zelf nooit bedacht om bepaalde eigenschappen als talent te benoemen. Dat ik verbaal sterk ben, goed kan analyseren, humor, flexibiliteit: onmisbare onderdelen van mijn overlevingsmechanismen. Van mijn powergirlrol. Maar goed, misschien zijn het dan toch meer mijn talenten dan alleen iets dat bij een rol hoort. Het is even wennen.

Geen opmerkingen: