zaterdag 23 oktober 2010

Eng


K. droomde dat haar collega doordraaide. Hij had zichzelf niet meer in de hand. Schreeuwde, was agressief, greep mensen ruw vast, schudde ze hard door elkaar, gooide ze omver.
Soms zit ik er dicht tegenaan, tegen doordraaien. Eén zetje lijkt nog maar nodig te zijn. In gedachten en in gevoel is het dan allang zover – in mijn hoofd zie ik mezelf al kapot gaan.
Nog altijd weet ik niet of het zelfdiscipline is waardoor ik nog heel ben.
Ik weet alleen maar hoe beangstigend het is, om bang te zijn voor jezelf.

Geen opmerkingen: