Regen

Voor de gelegenheid heeft buurman C. zijn witte instappers verruild voor grote groene rubberlaarzen bij zijn eeuwige volledig witte outfit. Op zijn knieën zit hij voor de deur van zijn garage. Met het kleinst denkbare glazen theekannetje is hij geconcentreerd water uit een put in een emmer aan het scheppen.

"Ik ben putjesschepper geworden, zoals je ziet", begroet hij me als ik na mijn werk thuis kom.

"O", grijns ik. "Ik dacht even dat je helemaal into zen was."

"Nou, een zeker meditatief aspect heeft dit wel", zegt de buurman, terwijl hij in een gelijkmatig tempo doorgaat met scheppen en gieten, scheppen en gieten, scheppen en gieten. 

"Het stond hier wel 7 cm hoog", beantwoordt hij een vraag die ik niet stel. Daarvan is nu niets meer te zien.

"Het duurde van 7 tot 10", vertelt buurman C. verder. "Toen was het klaar. Om 11 uur dacht ik: ik ga maar eens ergens een pomp halen. Maar ik kon nergens heen. Alle straten stonden blank. Alles was afgesloten. Dus toen ging ik maar weer terug."

De emmer is al bijna vol.