Eitje

Lang is het uitzonderlijk stil. Geen spelende kinderen. Geen schreeuwerige doe-het-zelfapparaten. Geen voorbijrijdende auto's. Alleen het gezoem van bijen en hommels in de vlinderstruik naast de tuinbank. Het geritsel van kauwen en van de merel zonder staart tussen de planten. Verder niets. Het dorp viert vakantie.
Het gekakel van één van de kippen van de naaktloper doorbreekt de rust. Daar is weer een eitje, denk ik. Sinds vorige week weet ik dat de eitjes van de kippen van de naaktloper een heel dikke eierschaal hebben. Omdat de naaktloper vaak en veel oesters eet, vertrouwde buurman F. me toen op gedempte toon toe. De lege schelpen geeft hij aan de kippen. Voor de kalk. Ook vertelde buurman F. fluisterend dat de naaktloper graag de tuin bij zijn woonkamer wilde betrekken. Er als het ware een verlengstuk van wilde maken. Dus liet hij een mooie schuifpui plaatsen. Waarmee hij de kippen een groot plezier deed: naar hartenlust wandelden ze in en uit. Er zat niets anders op dan om de boel altijd dicht te houden. We grinnikten terwijl we over de schutting loerden.

Weer kakelt een kip. Ik grinnik. Want sinds vorige week weet ik dat buurman F. nu zegt wat ik denk: "Daar is weer een eitje."