Verkering

De slaapkamer, 1888, Vincent van Gogh (1853-1890)

Er was eens een tijd dat slapen mijn hobby was. Ik deed het veel en graag en met gemak. Er was ook eens een tijd dat slaap en ik elkaar niet vonden. Nachtenlang zat ik klaarwakker rechtop in bed. Slikte ik handenvol pijnstillers omdat die alles verdoven - maar mij verdoofden ze niet. Dus dan ramde ik maar met mijn kop tegen de muur. Iets moest toch helpen. Het hielp niet.

Ik praat mezelf moed in: ik slaap ook wel eens goed. Ik word ook wel eens niet uitgeput wakker. Dus het is niet dat ik de vaardigheid niet meer heb.

Altijd begint het veelbelovend. Snel val ik in slaap en er is geen vuiltje aan de lucht. Tot een uur of 3 's nachts. Dan begint het wakker worden, draaien, nog maar eens draaien, kussen opschudden, naar de wc, een beetje lezen, van die dingen. Tussendoor slaap ik telkens eventjes, kort. En heb ik de raarste dromen. Over Margriet van der Linden die verkering heeft met Geert Wilders, bijvoorbeeld. Ik begin er tegenop te zien, tegen de nachten.