Prijs

Maandagavond leek het me wel zo verstandig om K. even te waarschuwen voor een mogelijk tumultueuze nacht. Ik bedoel, na mijn gesprekken met de Rockchick was dat doorgaans al het geval. Dus na een groepssessie kan het alleen maar erger zijn.

Het bleef rustig.

Eén nacht droomde ik dat ik een oude Amerikaanse slee bestuurde en het gaspedaal en de rem niet goed kon vinden. Dûh – deze symboliek is zó belegen, daar maak je me echt niet meer angstig mee.

Vannacht had mijn vader een prijs gewonnen. Hij mocht met een raket naar de maan. Hij stuurde mij in zijn plaats. Ik was een jongetje van 10 jaar. "Jongetjes van 10 jaar mogen niet in een raket naar de maan", werd er gezegd. Oké. Ik werd een meisje van 10 jaar. "Meisjes van 10 jaar mogen niet in een raket naar de maan", werd er gezegd. En al die tijd bleef het maar 7.17 uur.
Toen ik mijn ogen opendeed, was het 6.44 uur. Ik deed mijn ogen weer dicht. Met zulke dromen is dat goed te doen.