Winkelen

"Draag je weleens boxers?" vraagt de verkoper op een toon die de kaasboer gebruikt als hij vraagt of het een onsje meer mag zijn. Boxers? echoot mijn hoofd. Dat is toch iets van mannen? Vraagt hij nou of ik mannenondergoed draag? Sprakeloos kijk ik de verkoper aan. Mis ik iets? ratelt mijn hoofd verder. Is het in de mode ofzo, om als vrouw boxershorts te dragen? "Euh…", antwoord ik. De verkoper graait een doosje van de plank achter hem en stopt het bij mijn aankopen in de tas. Ik zie een flits van een tijgerprintachtig dessin. "Nou, ik zal eens kijken of het bevalt', zeg ik schaapachtig. Next stop is de parfumerie. Altijd goed voor mijn ego, zo'n felverlichte zaak waar alles glimt en glanst en spiegelt – van het ene op het andere moment voel ik me de meest slechtverzorgde vrouw van Nederland. Maar liefst vier monstertjes doet de verkoopster in het tasje. Thuis haal ik ze nieuwsgierig tevoorschijn. Natuurlijk de gebruikelijke parfumminiatuurtjes. Maar ook een zakje met daarin een potje: unless you're in some hurry to look your age, staat er op. En een potje in een doosje: age superdefense moisturizer. Tjonge. Hoe je je na een geslaagde halve dag winkelen toch nog onmodieuze ouwe tuttebel kan voelen – zo kan 'ie wel weer, jongens.