De rode jurk die ik gisteravond al had klaar gehangen, past bepaald niet bij mijn donkere stemming. Maar het wordt niet zo gewaardeerd als je in je slappe broek en je ouwe fleecetrui, en op je sloffen, op werk verschijnt. Verder ben ik zo iemand die, als het me uitkomt, gelooft dat je door kleurige kleding je stemming kan beïnvloeden. In positieve zin dan. Want als ik één van mijn favo, maar zwarte powergirloutfitjes uit de kast trek denk ik nooit dat ik daar enorm depri van ga worden. Goed. Uit opportunistisch oogpunt en omdat het bij de rode jurk past douche ik met rode douchegel. Het flesje vermeldt dat ’t spul stimulerend is, want gemaakt van wilde rozen en patchouli. Ik neem dat maar al te graag aan. Al heb ik geen idee wat patchouli is en vanochtend heb ik helemaal geen zin om het te weten ook – het zal wel goed zijn. Voor de finishing touch grijp ik naar het geurtje dat beweert de weg naar het geluk te zijn. En let ik maar even niet op de driedubbele wallen onder mijn ogen. Ondanks alles: pas tegen de middag lukt het me om weer om me heen te kijken.
You go, girl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten