Jezus. Ik schrik als ik mezelf in de spiegel zie. Is dit een kwestie van rottige lichtval? Is mijn mascara gaan wandelen? Wat een kringen onder mijn ogen. Nu snap ik dat mijn collega vroeg of ik weleens make up gebruik. En nu snap ik ook dat het me vandaag enige moeite kostte om coherente zinnen te formuleren. Dat ik me niet echt kon concentreren. En dat de aarde deze dag zonder dat ik me ervan bewust ben zijn rondje draait. En het is ook logisch ook, na twee tamelijk beroerde nachten, en gezien the fuss op werk. Hier en daar een potje janken. En nog hoofdpijn ook. Maarja. Moet dat nou echt zo zichtbaar zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten