Als ik met Hond in de namiddag door de stromende regen nog een blokje om ga, staan we plotseling oog in oog met een kikker. Nog voor ik mijn camera heb kunnen pakken, is het beest al onder een heg verdwenen.
"Weet je dat ik wel eens een kikker in mijn minirokje heb gehad?", zeg ik tegen Hond. Ik was een jaar of 15 en ik had een oude spijkerrok van mijn moeder omgebouwd tot een minirokje. Gekleed in dat rokje lag ik op een zomerse dag op mijn buik in het gras te lezen. Ineens voelde ik iets kouds tegen mijn been. Ik veronderstelde dat broer 2 plagerig een bal tegen me aan had gegooid, maar toen ik omkeek was ik alleen. Op dat moment voelde ik het koude ding bewegen. Ik schrok en sprong op - en een kikker tuimelde langs mijn benen naar benen, bleef even beduusd in het gras zitten en maakte zich toen snel uit de voeten.
"Er was een kikker in mijn rokje gekropen", vertelde ik onthutst aan mijn moeder. Sceptisch keek ze me aan. "Ik geloof je niet", zei ze toen. "Je beeldt je maar wat in."
Yeah, right. Mijn moeder ten voeten uit op cruciale momenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten