Correctie

"Je moet gewoon corrigerend ondergoed kopen", zegt mijn collega als ik weer eens klaag over mijn nieuwe taillemaat. "Iedereen die ik ken draagt dat."
O.
Is het allemaal zo eenvoudig.
Dus al die ex-zwangeren en al die 40-plussers zijn niet zo slank als ik denk dat ze zijn. Die hebben dus net als ik het probleem dat hun favoriete bloesjes wel erg strak gespannen over de buik zitten. En dat het vaak de voorkeur verdient om colbertjes en vestjes te dragen teneinde ongewenste vormen te camoufleren. Bijvoorbeeld.
De corrigerende slip gaat me te ver. Maar het figuurcorrigerende hemd wil ik wel hebben. Gelukkig is het in precies die grijze kleur die ik toch al wilde en nog in de aanbieding ook. Voor de zekerheid koop ik ook het blijkbaar niet-flatterende equivalent. Voor als de slanke-den-variant te klein groot is. Dat ik dan toch wel een grijs hemd in huis heb. Het lijkt me hoe langer hoe meer onmisbaar, namelijk.
Thuis stal ik mijn aankopen uit op bed en ga eerst allerlei andere dingen doen voordat ik toe ben aan mijn metamorfose. Met enige moeite wurm ik mezelf in de stevige elastische stof. Het zit strak om me heen en het duurt even voor ik het aandurf om – voorzichtig – uit te ademen. Want het is nog maar de vraag of er nog rek in zit. Dat zit er nog in en als ik een blik op mijn buik werp zie ik geen verschil met vóór de omkleedpartij. Of toch? Ik snel naar de passpiegel – om in totale ontluistering terug te keren naar de slaapkamer.
Het reservehemd zit veel lekkerder.