Broodjes

De broodjes! Hoe moet het in godsnaam met de broodjes? Radeloos kijken de docenten - die eigenlijk leermeesters heten, en misschien daarom hun uitspraken graag beginnen met "toen ik nog jullie leeftijd had" en verhalen larderen met voorbeelden "uit de jaren 80, grootmoeders tijd", en die je niet moet verwarren met de kerndocent en zeker niet met de operationeel kerndocent - elkaar aan. Een gigantisch logistiek broodjesprobleem dreigt op de derde cursusdag te ontstaan als ze niet heel snel ingrijpen. De broodjes, op de eerste dag al uitgebreid geëvalueerd, worden geserveerd op de vaste cursuslocatie, waar wij echter niet zijn. Erger nog: een bus zal ons oppikken op de plek waar wij wel zijn en waar de broodjes dus niet zijn. Er is maar één oplossing. We moeten na ons externe bezoek terug naar daar waar de broodjes zijn. Maar hoe moet het dan met de bus? De docenten blijven verwilderd kijken, totdat één van hen dapper zegt: "Ik regel het wel." Het is dan 17.00 uur, cursusdag 2. De derde cursusdag begint met het bespreken van een aantal wijzigingen in het programma. Ik graaf het rooster op in mijn tas - ik kan de veranderingen maar beter noteren, in plaats van later telkens mijn medecursisten lastig te vallen met veel te veel vragen. "De broodjes", begint de docent, "kan je tussen de middag in een boterhamzakje doen, die hebben we speciaal erbij gevraagd." Ik laat mijn pen uit mijn vingers vallen terwijl ik opkijk van het rooster. Wàt? Is het broodjesprobleem opgelost? Het zal toch niet waar zijn? De docent kijkt de groep rond. "En", vervolgt ze, "de bus haalt ons hier op. Je gaat dus met je lunchzakje de bus in." Tsjonge. Soms ben ik echt onder de indruk van de daadkracht van mijn organisatie. Zodanig zelfs, dat het verhaal van de aan zijn manchetten friemelende, aan zijn knopen plukkende, met zijn voeten schuifelende, aan zijn gezicht krabbelende, in zijn handen wrijvende, zijn handen aan zijn broek afvegende, nerveuze schouderbewegingen makende, aan zijn horloge pulkende, met zijn aantekeningen rommelende spreker over Europese subsidies volstrekt aan me voorbij gaat.