Weeralarm

Foto: L., februari 2009

Thuis is het binnen heerlijk koel: 24,1°C. Dat ik dit als koel ervaar kan alleen maar betekenen dat het op mijn werk een heel stuk warmer was. En dat het niet meer dan logisch was om ’s middags mijn spullen bij elkaar te pakken en thuis verder te werken. Ondertussen blijft het hevige noodweer maar uit. En er was nog wel een weeralarm afgegeven, dat vanaf 13.00 uur van kracht zou zijn. Toen er om 13.00 uur nog geen vuiltje aan de lucht was, bleek het verplaatst te zijn naar 14.00 uur. Hè, wat saai. Ik wacht al vanaf 's ochtends vroeg op stortbuien, storm en bliksem. Eventjes leek het erop dat het om 8.30 uur al loos ging, toen het kort maar hevig regende. Tegelijkertijd scheen de zon en dat is hij nog uren blijven doen. Ik hou van die dramatische weersveranderingen. Ik hou van de spanning die eraan vooraf gaat. Vanzelfsprekend vooral als ik zelf hoog en droog zit. En bij voorkeur in mijn eigen huis. Dan kan ik me uren met de aanstaande verandering vermaken. Je hebt mensen die dan telkens buienradar.nl checken. Ik kijk liever naar buiten, naar de wolken die langs de hemel razen. Vreselijk saai lijkt het me om te wonen in een land waar de seizoenen niet of nauwelijks wisselen. Waar het maandenlang hetzelfde weer is. Natuurlijk, als het dagen achter elkaar regent begin ik me ook wel een beetje ongelukkig te voelen. Maar dat geldt ook voor een stralendblauwe lucht die maar aanhoudt. Ondertussen is het lekker dreigend gaan waaien. Het lijkt nog niet op die gevaarlijke windstoten die me beloofd waren, maar dit kan ik ook wel waarderen. Nu nog wat onweer en mijn dag kan niet meer stuk.