Tips

N. heeft goeie tips om niet opnieuw door de Canarische gekte getroffen te worden. Nu de vakantie naar Griekenland nadert, inclusief midden in de nacht opstaan om naar Schiphol te gaan, denk ik toch vaak terug aan wat er misging op Gran Canaria. En hoe ik dat kan voorkomen. N. maakte hetzelfde mee tijdens haar vakantie. De Canarische gekte kan zich dus overal voordoen en ik moet met alles rekening houden. Je goed voorbereiden, is één van de tips van N. En dat gaat verder dan op tijd de spullen bij elkaar zoeken die je wilt meenemen, de geldigheid van je paspoort checken en iemand regelen die af en toe de post van de deurmat raapt. Het komt goed uit dat de reisorganisatie daarbij een handje helpt. Veel eerder dan ik verwachtte liggen de vliegtickets in de bus. Met daarbij een beschrijving van onze eerste vakantieweek, waarin we rondtrekken door Noord-Griekenland. Op de kaart van het gebied volg ik met mijn vinger onze route. Met de beschrijving van de reisorganisatie, de foto’s uit de reisgids en de kaart kan ik me goed voorstellen hoe het er zal zijn. Let goed op je structuur, is nog een tip van N. Ga de week voordat je weggaat op tijd naar bed, rond je werk ontspannen af, rust uit. Tuurlijk, logisch, knik ik als N. me dit vertelt. Maar ik ben nog niet terug op kantoor na mijn lunch met haar of ik stort me weer met volle overgave op mijn werk. Mijn blikveld vernauwt zich tot mijn computerscherm. Als K. belt merk ik dat er iets misgaat in mijn hoofd. Ik zie K. wel voor me, maar ik zie daarbij het verkeerde huis en in dat beeld is broer 2 er ook. Ik weet dat het niet klopt, maar het lijkt alsof het zich in een ander hoofd dan het mijne afspeelt en ik ben niet helder genoeg om mezelf te corrigeren. Als ik weer verder werk blijft het verkeerde beeld terugkomen, als een koortsdroom die steeds opnieuw begint. Ik loop een rondje, maak een praatje, groet vrolijk de directeur, haal een kop thee. En dan pas krijg ik weer grip op mijn brein. Damn.