ABC

Druk was het de hele week al niet in de stad. Maar met de hitte van vandaag waan je je in een Spaans of Frans dorp dat siësta houdt. Winkels ogen verlaten, vooral die waar in de etalages de eerste herfstmode is verschenen. Zelfs de verkoper van de herenmodezaak die altijd in de deuropening op klanten staat te wachten, heeft zich teruggetrokken in de donkere koelte van zijn winkel. De temperatuur die het vandaag overdag is, benadert de temperatuur die het vorig jaar 's nachts was op Corfu. De eerste nacht dacht ik: wie heeft toch die warme deken over me heen gelegd? De tweede nacht zeiden K. en ik tegen elkaar: dit gaat vast niet twee weken lang zo door. De derde nacht vroegen we ons af waarom we geen appartement met airco hadden uitgekozen. Het bleek niet eens zo heel moeilijk te zijn om in dit genre nog twee weken lang allerlei varianten te verzinnen. Vandaag zit de warmte me ook in de weg. Ik moet blij zijn met dit zomerse weer, maar de sloomheid, het gebrek aan concentratie en de neiging om maar wat rond te hangen lijken precies op hoe ik me voel als ik depressief ben. Van Asperger naar borderline via chronische depressie naar zomerdepressie - dikke doei, dat dacht ik dus niet. Laat het dan maar gauw gaan regenen.