Honger

Een maand of zeven geleden was ik bij een bakker. En wat voor één. Zo'n grote bakkerszaak, met brood in alle soorten en maten, had ik nog nooit gezien. In sierlijk krullende letters was G.G.Z. op de etalageruit geschilderd. De initialen van de oprichter misschien, dacht ik. Of een afkorting van iets. J. had me deze bakker aangeraden. Ze kunnen je van alles bieden, had ze gezegd. Je vindt er vast wel wat je zoekt. Overweldigd door het grote aanbod, koos ik blindelings voor de weekaanbieding. Een halfje wit, bleek dat te zijn. Dat was wel even slikken, ik ben niet zo'n wittebroodeter. Toch viel het niet tegen, het was steviger dan ik had gedacht. Ik besloot om het er voorlopig maar mee te doen. Tot ik een week of vijf, zes geleden telkens maar honger bleef houden. Bij mijn eerstvolgende bezoek aan de bakker greep de verkoopster al automatisch naar het halfje wit. "Wacht even", zei ik snel. "Ik wilde eigenlijk iets anders nemen." "Oja?" reageerde ze. "En waaraan dacht je dan?" Ik had gehoord dat het walnotenbrood van G.G.Z. erg lekker was, en voedzaam. J. had ook altijd zoiets in huis, ik hoopte dat het daarop zou lijken, want dat smaakte prima. "Ik weet niet of ik dat wel zo'n goed idee vind", zei de verkoopster. "Ik denk niet dat je het lust. Ik vind dat je bij je halfje wit moet blijven." Stomverbaasd keek ik haar aan. "Oké", zwichtte ze, "ik zal in het bakkersoverleg vragen of je een sneetje mag proeven. Maar reken nergens op, hoor." Een paar weken later liep ik een collegaatje van de verkoopster tegen het lijf. Zij staat bij de gebakjes, soms neem ik daar iets van mee. "Weet jij hoe het zit met het walnotenbrood?" vroeg ik. "Ik heb daar zo'n trek in, snap je." Aanvankelijk wilde het collegaatje me liever gebak aansmeren, maar na enig heen en weer gepraat beloofde ze me dat ook zij het zou aankaarten in het bakkersoverleg. Wat een gedoe voor een walnotenbrood! Het is dat ik nu net een beetje bekend ben bij die bakker, maar ik begin me af te vragen of ik niet beter naar een andere winkel kan gaan. Dan maar minder keuze, maar dan krijg ik wel het brood dat ik bestel. Precies een week geleden sprak ik mijn vaste verkoopster weer. De beslissing was nog wat uitgesteld, zei ze. Want het kan wel zijn dat ik zeg dat ik dol ben op walnotenbrood, maar zij en de bakker die belast is met het bakken van dat brood weten zeker dat het niet zo is. Komende maandag heb ik weer brood nodig. Walnotenbrood, wel te verstaan. Ik ben benieuwd.