donderdag 30 juli 2009

Beter


Eens noemde de psych het woord psychose in verband met nachtmerries. Nachtmerries zouden soms nachtelijke psychoses zijn, zei ze. Ik fronste slechts mijn wenkbrauwen en dacht: kom kom, tuttut, dat zal toch zeker wel loslopen. En dat is ook zo. Meestal. Vanochtend toen de wekker ging duurde het lang voordat het tot me doordrong dat het een geluid was dat bij de realiteit hoort. Vanochtend kon ik nog zo lang douchen - de chaotische brij in mijn hoofd spoelde niet weg. Vanochtend toen ik uit het raam keek zag ik de straat van de nacht, waar politieauto's en ambulances met gillende sirenes af en aan reden, waar mensen voor hun eigen veiligheid door brandweerwagens werden opgepikt om ze naar Limburg te brengen, waar andere mensen rondscheurend in hun auto's ongelukken veroorzaakten, en waar weer andere mensen door politieagenten uit rijen wachtenden werden gehaald omdat ze moesten meehelpen in het leger. Vanochtend hoorde ik nog de schoten en het schreeuwen en het gillen en het geluid van rennende voetstappen, in plaats van de gebruikelijke uitbundig zingende merel. Vanochtend toen ik Hond een kusje op haar snuit gaf moest ik dat met mijn ogen dicht doen, omdat ik bang was een totaal andere hond te zien, een hond die ik niet vertrouwde, een hond die tegen me gromde, een hond die ogenschijnlijk braaf naast mijn bed lag maar waarvan ik wist dat ze me zou aanvallen zodra ik sliep, een hond waarvan men stellig beweerde dat het Hond was maar mij hou je niet voor de gek, ik zag toch dat ze het niet was. Vanochtend moest ik tegen mijn ijdele gewoonte in dezelfde kleding aantrekken als gisteren, om mezelf überhaupt te kunnen herkennen - ook al kriebelde mijn shirt de hele dag omdat ik gisteren bij de kapper was geweest. Vanochtend onderweg naar werk leek het alsof iedereen me aanstaarde - en toen ik in de spiegeling van een etalageruit mijn eigen doodsbange gezicht zag, was dat geloer ook alleen maar logisch. De vrolijkste liedjes en de meest troostrijke liedjes die ik mijn iPod liet afspelen, hadden vanochtend geen invloed op me gehad. Vanochtend wist ik precies wanneer een nachtmerrie psychotische trekken heeft. En toch meldde ik me vanochtend op werk volledig hersteld.

Geen opmerkingen: