zondag 17 mei 2009

Koolmezendrama


Wat er werkelijk is gebeurd - ik zal het nooit weten. Misschien zijn er drie, vier wel uitgevlogen en was de rest te zwak. Of een aantal was al dood, drie of vier zijn uitgevlogen en de drie die nog even achterbleven hebben het niet gered. Het kan ook nog zijn dat een aantal eitjes helemaal niet is uitgekomen, dat die er nog onder lagen. In combinatie met één van deze scenario's. Wie weet is er niemand uitgevlogen. De drie grootste waren daar nog iets te klein voor, denk ik. Volgens mijn berekening kon het ook nog niet zo ver zijn. De pimpelmezen, die ongeveer tegelijkertijd geboren zijn, wonen nog steeds in hun nestkastje. Als dit het voltallige gezelschap was, wat is er dan toch gebeurd in het weekend dat wij weg waren? Heeft Kat één van de ouders gevangen? Een éénoudergezin redt het niet, die ene ouder kan niet alle kleintjes in leven houden zonder er zelf aan onderdoor te gaan. Zaten er teveel andere vogels te dichtbij? Ik zag dat de mussen en de pimpelmezen op de zenuwen werkten van meneer en mevrouw Koolmees, maar ze leken het aan te kunnen. Van de merels hadden ze geen last. Die zaten op de grond, in het gras te pikken naar wormen. De eksters en de Vlaamse gaai baarden mij wel wat zorgen. Waar zaten die op te azen? Op een kleintje dat voorzichtig een eerste vliegles zou krijgen? De grote bonte specht in de appelboom, akelig dichtbij de nestkast, vond ik een hele belevenis. Achteraf denk ik dat daar in het kastje heel anders over werd gedacht. Ik vind dat ik de zwerm kauwen, die tenminste één keer per dag neerstrijkt, eigenlijk moet tolereren. Dat zijn óók vogels. Maar eerlijk gezegd vind ik het rotbeesten. Hebben zij met hun geruzie en hun arrogante lichtblauwe ogen meneer en mevrouw Koolmees verjaagd? Hoe dan ook. Een dag of twee na het uitvliegen zou ik het kastje moeten schoonmaken, las ik op internet. Het is een week later, dus de hoogste tijd. Kan ik eindelijk het nestje bewonderen, waar de vorige meneer Koolmees zoveel tijd in gestoken heeft. Dat nest is inderdaad prachtig. Een stevig fundament van takjes, dan een isoleerlaag van mos en vervolgens een donsbed van heel veel haren van Hond en andere pluizen. En daarin tenminste vijf dode jonge koolmeesjes. Drie al redelijk groot, twee nog tamelijk klein. Ik kies voor het eerste scenario.

Geen opmerkingen: