Auw (2)

Dat gedoe met actief rust nemen, de opdracht van G. - het is niet eenvoudig. Om te beginnen is het zo volstrekt niet wat ik heb geleerd om te doen dat ik niet eens weet hoe ik het moet doen. Is het de bedoeling dat ik gewoon maar wat op de bank ga zitten en een beetje om me heen ga zitten kijken? Of is het toegestaan om te lezen, of tv te kijken, of te schrijven, een spelletje te doen, te computeren? Uiteraard had ik dat even aan G. moeten vragen. Maar ik was er zo van onder de indruk dat ze vond dat ik helemaal niet goed voor mezelf zorg, dat ik niet meer dacht en alleen maar instemde met alles wat ze zei. Inclusief het voorstel om in een groepje een mindfullnesstraining te doen. Dat zou J. eens moeten horen. "MarsMania in een groepje? MarsMania wilde toch nooit in een groepje? En mindfullness? MarsMania wist toch alles al van mindfullness?" Tja. Vreemde ogen dwingen. En een evaluatie staat op de planning. Hoewel ik zelf nog steeds niet weet of ik bij de ggz wil blijven, wil ik zeker niet door de ggz worden afgewezen. Dus ja, G., geef met mindfullness. En ja, G., desnoods in een groepje. Maar goed. Actieve rust. Al ben ik dus enigzins in dubio over de juiste invulling ervan, ook hiervoor doe ik mijn best. Tot nader order heb ik besloten dat ik mag lezen of tv kijken. Alleen maar zitten en verder niets is een stap te ver. Vooral als je bedenkt dat ik door de pakweg drie keer dat ik het heb geprobeerd, alweer weet waarom ik maar liever bezig blijf. Ik ga namelijk voelen als ik stil in mijn schuilhoekje op de bank zit. En voelen is auw.