Uitgerust

Het is verdomme echt niet eerlijk. En ronduit flauw van dat lichaam van mij. Vannacht heb ik goed geslapen - wat zeg ik? Goed geslapen? Ik heb vannacht uitstekend geslapen. Ik kan me niet herinneren dat ik tussendoor wakker ben geweest, en als dat wel zo was, dan ben ik tegen alle gewoontes in direct weer ingeslapen. Van dromen (lees: nachtmerries) ben ik me niet bewust. Mijn benen waren rustig. En ik werd pas om 8.14 uur wakker - dat is weer eens iets heel anders dan rond half zeven, zoals gisteren. Bij al dit fraais kan ik dan ook nog melden dat ik me bij het ontwaken uitgerust voelde. Maar helaas voelde ik ook iets anders. Iets heel onaangenaams. Iets dat ik ook de voorgaande drie dagen voelde. Donderdag en vrijdag voelde ik het maar een beetje. Verwaarloosbaar. En het was alweer weg nog voordat ik goed en wel op was, gedoucht en aangekleed. Gisteren was het een stuk heftiger en moest er een pijnstiller aan te pas komen, wat eigenlijk niet meer mag. En vandaag was het nog erger. Hoofdpijn. Alsof er een fonduevork in mijn rechteroog gestoken is die er bij mijn achterhoofd, net onder de rand van mijn schedel, weer uitkomt. Aan dezelfde kant van mijn hoofd en ook beginnend in mijn rechteroog voel ik ook de balein van een halfopen rond strandtentje lopen. Geen prettig gevoel, heel zacht uitgedrukt. De hoofdpijnpolidokter wil graag dat ik geen pijnstillers neem - gisteren heb ik dat dus stiekem wel gedaan, maar vandaag zal ik niet stout zijn. Al ben ik door dit hoofd van mij boos genoeg om allerlei ongehoorzame dingen uit te spoken. Ik doe maar net alsof dit toch een hele goede dag is.