Pilletjes

Pfoe, pas 41 jaar ben ik en ik lijk al op mijn grootmoeder toen die een jaar of 75 was en, in mijn 10-jarige ogen, stokoud. Het fascineerde me mateloos hoe mijn grootmoeder bij elke maaltijd uit de kast achter haar plaats aan tafel een piepklein glaasje tevoorschijn toverde, gevuld met pillen in allerlei kleuren en maten. Er waren gekleurde capsules bij die leken op mijn bleekroze en brandweerrode antidepressiva. Er zaten heel gewone kleine ronde witte tabletjes bij, net pepermuntjes, misschien zoals bij mij de bètablokkers. Mijn grootmoeder had die tegen de hoge bloeddruk en hartritmestoornissen, ik tegen de migraine. Zij moest zoutarm eten en bakte om die reden haar eigen brood. Ik moet er juist op letten dat ik niet onderuit ga door een te lage bloeddruk en dus sjouw ik tegenwoordig altijd rond met een zak drop. Bij mijn grootmoeder zaten er in mijn herinnering nog meer vrolijke, kleurige en glimmende pilletjes in het glaasje - die ze in één keer achterover sloeg met een slok thee aangelengd met melk. Misschien nam ze haar medicijnen wel gewoon één voor één als ik haar niet met open mond zat gade te slaan. Mij lukt het net om de twee bètablokkertjes in één keer in te nemen. Over het doorslikken van de gekleurde capsules, en met name het rode exemplaar, moet ik vooral niet nadenken, want dan kan ik het niet meer. Gelukkig is mijn nieuwe pilletje, om lekker en zonder rusteloze benen te slapen, echt klein, je merkt niet eens dat je iets doorslikt. Überhaupt merk ik er nog niets van - de bijsluiter verklapt dat het middel, het melatoninehormoon, wat de werkzaamheid betreft nog in een experimenteel stadium verkeert. Ik zou zeggen, op basis van mijn prille ervaring: proef niet geslaagd. Net als mijn grootmoeder ben ik vandaag begonnen om mijn ochtenddosis pillen eerst maar eens in een piepklein schaaltje te verzamelen. Niet dus om die hele zaak in één keer naar binnen te laten glijden. Nee. Voor het overzicht of ik ze allemaal neem. Elke dag beginnen met twijfel, daar heb je op een gegeven moment schoon genoeg van.