Feest

De stad waar ik werk moet het doen met een na-aapversie van de Haagse Koninginnenach. In mijn dorp wordt dat heel anders aangepakt. Al twee weken staan er talloze dranghekken klaar - je zou bijna denken dat er morgen enorme mensenmenigten door de straten zullen trekken. Een aantal dagen geleden verschenen er borden en briefjes met de vriendelijk gestelde maar toch heel dringende vraag om op bepaalde plekken niet te parkeren. En hoewel het verzoek pas vanaf vandaag gold, waren er maandag al opvallend weinig auto's op die plekken te zien. Overigens is het hier sowieso uitgestorven, vermoedelijk staan veel auto's op de Long Term Parking van Schiphol. Vandaag is het dorp in de hoogste staat van paraatheid gebracht. De kermis is al geopend - vertier voor de jongeren die niet naar exotische oorden zijn afgereisd. Om 16.30 uur kom ik in het kleine bos, waar ik alleen wandel in stille vakantieperiodes, een groep pubers tegen die alweer genoeg hebben van de botsautootjes. "Hé! Zag je hoe ik dat bier dronk!" roept een jongen met nog nauwelijks de baard in de keel. "Zag je dat! Het ging helemaal over me heen!" Zijn Koninginnedag is alvast geslaagd. Op het grasveld in de straat van mijn huisarts hebben de dranghekken allemaal een plekje gekregen. De kraampjes voor de culinaire proeverij staan klaar. Er is een apart stuk afgezet voor het tonknuppelen. Om de paaltjes langs de stoeprand zijn gymmatten gebonden - ter voorkoming van ernstige ongelukken tijdens de wielerwedstrijd. Voor het jazzorkestje is nog geen vloertje aangelegd, maar dat komt zeker nog. Als je zittend naar het getoeter wil luisteren, moet je zelf een stoel meenemen. Plassen kan ook, er staan vier mobiele wc's klaar. Ze kunnen vast ongebruikt weer retour afzender. Vorig jaar waren de feestvierders ook op de vingers van één hand te tellen.