vrijdag 27 februari 2009

Wow


Wow. Voor het eerst in maanden is het gelukt om een vrije dag die ik alleen doorbreng, niet te laten ontaarden in chaos. Ik begon ervan overtuigd te raken dat ik maar beter alle dagen kon werken - op werk weet ik nog een zekere structuur te handhaven. Thuis daarentegen lijk ik meestal op een opgejaagd dier. Begin ik aan van alles en maak ik niets af. Loopt de tijd als zand door mijn vingers. Of juist omgekeerd, wat de laatste weken meer het geval was. Zat ik als een vogeltje met een lam vleugeltje de hele dag op de bank, niet eens in staat een samenhangende gedachte te denken, laat staan iets te doen. Kennelijk is dat wat de chaos in mijn hoofd met me doet. En daarom had ik al een hele tijd geleden bedacht om voor die vrije dagen alleen thuis een roostertje te maken. Verder dan denken kwam ik niet - onmiddellijk wervelden dan allerlei tijdstippen en activiteiten door mijn hoofd, zonder dat ik ze kon vastpakken om ze in een schema te dwingen. Ik ging er al vanuit dat het deze keer weer net zo zou gaan. Het is nog steeds een grote rotzooi in mijn hoofd, en trouwens niet alleen daar, ook emoties buitelen constant over elkaar heen. Maar deze dag had zin om geordend te zijn. Ik had er helemaal geen planning voor nodig. Alleen een vage notie van wat dingen die ik wilde doen. In geen tijden heb ik me zo relaxed gevoeld. En zaten er ook zomaar genoeg uren voor alles in de dag. Liefst drie naaiklusjes heb ik afgemaakt, en ik heb ook gewoon maar wat gezeten. Wow, dus. Mijn gedachten en mijn gevoelens mogen dan één grote wirwar zijn - ik kan me dan toch ook ontspannen voelen. Zo leert deze dag. Waarschuwing: behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.

Geen opmerkingen: