Vaatdoekje

Als een uitgewrongen vaatdoekje beland ik om 19.48 uur met migraine in mijn bed. Om 2.55 uur word ik wakker, en denk ik dat het wel zo'n beetje tijd is om op te staan. Wat het aantal uren slaap betreft heb ik inderdaad lang genoeg in bed vertoefd, maar de hoofdpijn gebiedt me nog te blijven liggen. Bovendien, wat moet je doen, zo midden in de nacht? Hond slaapt, K. slaapt, in huis is het koud en buiten is het stil en donker. Alles pleit ervoor om in bed te blijven. Om 6.00 uur gaat de wekker van K. Bijna tien uur geslapen en nog steeds moe. En vooral nog steeds hoofdpijn. Mijn eigen wekker zet ik maar uit. Ik denk dat ik niet ga opstaan vandaag. Voor een uitgewrongen vaatdoekje met hoofdpijn is er buiten de slaapkamer niets te beleven, lijkt me. Toch ben ik even later in de keuken bezig een ontbijtje voor K. en voor mezelf klaar te maken. Om 7.43 uur stuur ik een mailtje naar mijn baas en naar collega A. dat ik thuis werk. Ver weg op zolder hoor ik de wasmachine snorren. Regen tikt op het dakje van de erker en Hond ligt te snurken. In plaats van mijn girlpowerlaarzen heb ik mijn warme sloffen aan. Een lekker kopje koffie staat binnen handbereik. Afgezien van de hoofdpijn, zijn dit prima omstandigheden om wat teksten voor internet te redigeren. 9.52 uur. Collega A. belt voor een babbeltje bij de koffie. Om 12.25 uur duwt Hond haar kop onder mijn arm. Naar buiten, baasje! Ik ben zo traag door het vaatdoekgevoel dat Hond voortdurend achterom kijkt of ik er nog wel ben. In de regel is dat andersom. Het ruikt buiten naar lente. Hond wacht geduldig als ik in het bos een roffelende specht probeer te lokaliseren. Als ik daarna lang op een bruggetje blijf staan in de hoop dat een voorbij flitsend ijsvogeltje weer terugkomt, is ze mijn sloomheid zat. Stilletjes glipt ze achter me de sloot in op zoek naar avontuur - ik merk het pas als de lijn helemaal gespannen staat. 13.36 uur. Nog steeds hoofdpijn, maar wel iets verfrist door het uitlaten van Hond. Nog maar even doorwerken, maar niet voordat ik een grote pot thee heb gezet. Om 15.03 uur is het wel weer genoeg. Genoeg gewerkt en vooral heb ik meer dan genoeg van de hoofdpijn. Vannacht rond drie uur dacht ik over opstaan, nu, twaalf uur later, ga ik maar weer slapen. Marsmania op haar saaist.