zondag 8 februari 2009

Gevoel


Natuurlijk weet ik heus wel wat de agressie veroorzaakt. En waarom spartelende benen me 's nachts wakker schoppen, waarom ik op mijn lippen bijt, waarom al mijn spieren zo strak staan dat het zeer doet, waarom ik niet behoorlijk adem en waarom ik bijna altijd keelpijn heb. Alles om verder maar niets te voelen. Ga ik voelen, dan knal ik zo dat diepe dal weer in - nee, dank u wel. Mocht iemand weten hoe je die befaamde gulden middenweg kan vinden, om te beginnen, en misschien ook nog hoe je die kan bewandelen zonder steeds te struikelen en zonder te verdwalen: ik hoor het graag van u.

Geen opmerkingen: