maandag 12 januari 2009

Vergeten


Vanmiddag tussen 15.30 uur en 15.45 uur vergat ik even op slag alles. Ik vergat dat ik liep te piekeren over wat ik nou toch zal doen met de GGZ. Ik vergat dat ik me afvraag of ik de strijd zal aangaan voor een ander behandelaanbod of niet. Ik vergat dat ik maar niet kan bedenken hoe laat ik morgen dat telefoontje naar die mevrouw van de GGZ ga plegen. Ik vergat dat ik dat soort dingen altijd graag duidelijk plan. Ik vergat dat ik anders erg zenuwachtig word. Ik vergat dat Koning Hoofdpijn voor de derde keer in vier dagen zijn bivak in mijn hoofd heeft opgeslagen. Ik vergat dat ik vergeten was om tegen die hoofdpijn nieuwe medicijnen te bestellen bij de dokter. Ik vergat dat Hond en de jonge hond van de meneer die in het bos woont het niet met elkaar kunnen vinden. Ik vergat dat ik het zo jammer vind dat het is gaan dooien. Ik vergat dat ik vanochtend eigenlijk nog zo graag had willen schaatsen. Ik vergat dat dat eigenlijk al niet kon omdat ik afspraken had op mijn werk. Ik vergat dat ik een foto stond te maken van de smeltende ijsbaan. Ik vergat dat ik het zo'n raar idee vind dat ik J. waarschijnlijk nooit meer zal zien. Ik vergat ook dat ik net op het punt stond om me daar even heel verdrietig over te voelen. Ik vergat dat ik buikpijn heb. En ik vergat de spierpijn in mijn benen van het schaatsen. Ik vergat ook dat het zo prettig was dat diezelfde benen twee nachten geen rusteloze balletoefeningen hebben gedaan, dankzij het schaatsen. Ik vergat dat ik me afvroeg of ik dan toch weer zal gaan hardlopen, omdat dat misschien ook helpt tegen rusteloze benen. Ik vergat dat ik als tegenargument al had bedacht dat zoiets als hardlopen geen optie is omdat dat dan weer leidt tot meer hoofdpijn. Ik vergat ook eigenlijk helemaal dat ik met Hond aan de wandel was. Ik vergat mezelf. En heel even was ik niet vergeten hoe het voelt als je heel gelukkig bent. Mijn kleine portie geluk waardoor ik voor een paar minuten alles vergat was ongeveer 16 cm lang, woog zo'n 40 gram en zat op nauwelijks twee meter van me af, speciaal en alleen voor mij.
Een ijsvogel.

Geen opmerkingen: