Nieuwjaar

Het is natuurlijk ook wel erg naïef om te verwachten dat op zo'n eerste dag in het nieuwe jaar ineens alles anders is. En toch hoop ik daar elk jaar weer op. Denk ik een heel nieuw, fris en schoon Nederland aan te treffen. En zal ik natuurlijk een mooie blauwe lucht zien met een vrolijk zonnetje als ik 's ochtends de gordijnen open doe. Alles zal anders zijn vanaf de eerste dag in het nieuwe jaar. Inmiddels weet ik al jaren al te grote teleurstellingen te voorkomen. Voordat ik ga slapen, herinner ik mezelf er even aan: nee, ook straks als ik weer wakker word is alles nog bij het oude. En eenmaal wakker herhaal ik dat nog maar eens even voordat ik opsta en naar buiten kijk. Héél soms valt het erg mee. Is het inderdaad helder na dagenlange bewolking. Of ligt er, gratis en voor niets, een mooi wit pak sneeuw. Maar dat is echt zeldzaam. Met nieuwjaar hoort het nou eenmaal van dit bewolkte, saaie, super-Hollandse winterweer te zijn. En ja, stiekem hoop ik ook altijd dat in die ene, meestal veel te korte nacht alles veranderd is in mijn hoofd. Dat bij toverslag het depressieve, getraumatiseerde en gestoorde segment van mijn hersenen hermetisch afgesloten is en nooit, nóóit meer open kan. Dat ik plots bruis van energie. En blaak van gezondheid. Dat ik zelf als het ware helemaal nieuw, fris en schoon ben. Over het algemeen kan ik deze zoete droom wel een paar dagen vasthouden, totdat al het handenschudden en zoenen voor het nieuwe jaar klaar is en de feestversieringen opgeruimd zijn. Maar 2009 zet me gelijk met beide benen op de grond - alsof ik er het afgelopen jaar nog niet genoeg last van heb gehad mag ik dit nieuwe jaar beginnen met hoofdpijn. Ik wist dat ik hoopte op teveel. Maar één naïef, verwachtingsvol dagje, daar had ik nou echt zin in.