Het wil nog niet zo boteren tussen mij en het Zen To Done-gebeuren. "Ja zeg", sputtert mijn immer veel te kritische geest. "Punt 1. Wat kan je verwachten van een boekje waarvan de titel grammaticaal niet lijkt te kloppen? En punt 2. Hoe Zen-loos kan je als schrijver van zo'n boekje zijn als je woont op het piepkleine, paradijselijke eilandje Guam in de Grote Oceaan?" Daar zit wel wat in, dat moet ik toch schoorvoetend toegeven. Inderdaad best makkelijk praten als je dag in dag uit in een tropisch klimaat onder een kokospalm kan rondhangen. En wat ik ook moet toegeven is dat ik erg van de grote stappen, snel thuis blijk te zijn. Zelf vind ik het heel verrassend dat ik dat nog nooit eerder heb gemerkt. En meneer de Zengoeroe heeft me nog wel zó op het hart gedrukt om de tijd te nemen. Niet in één keer alles anders doen en alles beter kunnen. Ik ben toch geen donzen dekbed dat je even lekker opschudt en dat er dan weer uitziet als nieuw?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten