Leven

Jubelend kondigt de tv-reclame het aan: een nieuw tijdschrift over hoe wij Nederlanders leven! Het is werkelijk ongelooflijk fijn dat zo'n blad er nu is. Een blad over tradities en trends in dit land - zolang de waardencatalogus van Guusje er nog niet is, zit ik te springen om deze informatie. Hoe moet ik leven? Nú te koop in de winkel, juicht de reclamespot nog wat verder. In de winkel echter sta ik vertwijfeld voor de schappen. In welk rek moet ik kijken? Opinie? Hoewel - het staat kennelijk niet meer ter discussie hoe De Nederlander leeft als er een tijdschrift over gemaakt is. Lifestyle dan? Of Wonen misschien. Reizen kan ook nog - mijn oog valt op een blad over Amsterdam op deze plank. Als ik het al bijna opgeef, ontdek ik het, los in een doos op de grond. De tijdschriftenmedewerker van de winkel kon het dus ook niet plaatsen. Heel prettig zijn het eerste en het tweede nummer in een setje te koop voor de prijs van één. Voor een dubbeltje op de eerste rang graag, zo zijn wij Nederlanders toch? Bij het voorwoord in nummer één begin ik al ernstig af te haken. Ik begrijp eruit dat ik zoek naar identiteit en sociale cohesie. Om goed te kunnen functioneren heb ik basiskennis nodig over mezelf. En dit Het Alledaagse Leven, want zo heet het blad, en er gaan maar liefst 35 delen van uit komen, voorziet in deze basiskennis. En dat leidt dan tot goed "cultureel burgerschap". Joepie. In nr. 2 - over Sinterklaas - staat een goede verwoording van de Nederlandse waarden. Bij een foto van de Sint, omringd door volwassen gehoofddoekte dames, lees ik: "(...) Veel kinderen op deze school komen uit kansarme gezinnen waar vaak geen geld is voor cadeaus (...)." Jaha, dit gaat zeker bijdragen aan de sociale cohesie. Guusje, is je waardencatalogus al klaar?