zaterdag 1 november 2008

Alles

Foto: Zonder titel, Vanessa Jane Phaff, Acryl/linoleumdruk/linnen, 220x140 cm, 2004

Over de steeds weer oplaaiende depressies, en de daardoor dreigende gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, vraagt iemand mij: "Heb je echt alles geprobeerd?" Dat is inderdaad een heel terechte vraag. Een zelfhulpgroep, een psycholoog, psychotherapie. Altijd goed kleden, nooit rondhangen in ouwe afgewassen joggingbroek en slobbertrui. Intensieve dagbehandeling in het gekkenhuis. Wel pillen, geen pillen, andere pillen, extra pillen. Autogene training, ontspanningsmassage. Naar een haptonoom. Niet te laat naar bed. Naar de sauna. Gezond eten. Douchen met Happy Time van Nivea en in bad met Aroma Therapy van Palmolive voor vitaliteit. Eindeloos wandelen met Hond. Eerst niet drinken, dan toch af en toe een lekker wijntje. Paardrijden, hardlopen, fitness, yoga. Wel werken, niet werken, minder werken, anders werken. Een middagdutje. Of juist niet. Zonvakantie, stedentrips, culturele reizen, niet op vakantie. Een ander huis. In de tuin werken. Kleien. Tekenen. Naailes. Sudoku's en patiencen tot het mijn neus uitkomt. Op tijd rust nemen of beter maar steeds dóórpakken. Drie psychiaters. Altijd een bloemetje in huis. Elke dag glimlachen naar mezelf. Dingen van me afschrijven. Of toch maar liever afleiding zoeken als ik teveel ga denken. Leven in het hier en nu. Mijn emoties toelaten. En dan weer mijn emoties de baas worden. Niet teveel koffie drinken. Uitkijken met suiker, en met oversteken, en niet teveel zout. Allerlei boeken gelezen voor beter inzicht - of nee, terug naar ontspannende lectuur. Ondertussen hebben de diagnoses over mij gemeanderd van depressief naar een beetje borderline, posttraumatische stressstoornis, bipolaire stoornis, en psychotisch misschien, zei iemand schizofreen?, syndroom van Asperger, naar toch maar weer bij nader inzien gewoon depressief. Maar dan wel chronisch. Nee, ik heb er vast nog niet alles aan gedaan.

Geen opmerkingen: