Het ochtendommetje met Hond is lang genoeg om niet warm te blijven en te kort om het echt koud te krijgen. Op de ruiten van de auto's staan ijsbloemen. Voor het eerst heeft het `s nachts gevroren. Het seizoen van de korte dagen is begonnen. De tijd van Sinterklaas en kerst. Dat je vroeg de gordijnen dicht doet, de verwarming hoog draait en kaarsen aansteekt. De tijd dat het woord gezelligheid met hoofdletters geschreven moet worden. Op een dag stelde mijn moeder een nieuwe regel in. Voortaan moeten we ons 's avonds om acht uur in de woonkamer melden om gezamenlijk koffie te drinken. Dat is namelijk gezellig. Even voor acht uur rinkelt moeder hard met een bel: het teken dat de gezelligheid begint. Terwijl ze koffie inschenkt, zet mijn vader de tv aan. Het journaal. Moeder mag hopen dat alle kopjes gevuld zijn en de koekjes uitgedeeld als de begintune geklonken heeft. Geen geluid mag er meer gemaakt worden, zelfs een kuchje is uit den boze. Het journaal is heilig voor vader en broers en wie waagt om dit niet te eerbiedigen, krijgt de wind van voren. De nieuwe regel schrijft ook voor dat we tot half negen beneden moeten blijven. Zodra geluid weer is toegestaan, gaat moeder weven. Als ze dat doet, mag je niet met haar praten want dan raakt ze in de war. Vader gaat nog wat voor zijn werk doen. Ook dat gaat niet samen met een goed gesprek. De broers slurpen hun koffie op en verdwijnen. Inderdaad, een knus halfuurtje huiselijke gezelligheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten