Toen ik klaar was met de behandeling in het gekkenhuis, vond ik dat de wereld er lang niet zo helder uitzag als ik had verwacht. Aangezien ik beter was, kon het niet aan mijn psyche liggen dat alles zo grijzig leek, redeneerde ik. Dus ik ging naar de opticien. Die moest er hard zijn best voor doen om vast te stellen dat er misschien sprake was van een afwijkinkje van hooguit een kwart plus of min - dat weet ik niet eens meer. Maandenlang droeg ik een bril. Veel maakte het niet uit. Wel kwam ik van mijn neiging tot loensen af.
Op een dag ontdekte ik dat het grijze waas dat over de wereld lag, opgetrokken was. Met en zonder bril.
Waarom vertel ik dit? Omdat ik wilde doen wat de koningin ook doet op eerste kerstdag: een toespraak houden. Weer eens wat anders dan schrijven. Ik maakte wat proefopnames. En ik schrok. Jee! Wat een rimpels! En wat een zakken onder mijn ogen! Ik weet niet of ik me daarmee wel zomaar kan vertonen. Ik bedoel, er zijn grenzen aan mezelf laten zien. Noem het ijdelheid.
"Je moet een bril", zegt K.
Ik doe die van haar op en kijk in de spiegel: strak plan, dit. Goedkoper dan een facelift bovendien.
Fijne kerstdagen!
4 opmerkingen:
Hahahaha, ik vind mijzelf er met mijn bril oud uitzien, maar het verdoezeld wel wallen en andere slaperige blikken ;)
Hihi, geweldig. Ik moet toevallig ook aan een bril. Oogarts gaf advies nog een jaartje te wachten … maar … misschien volg ik jouw raad wel liever op.
@Swan Oja, er ouder uitzien... dat is wel een risico. Aan de andere kant: ik ben jaren véél jonger geschat dan ik was, dus dat compenseert de boel dan weer aardig ;-)
@Nancy Ik houd je op de hoogte van mijn "cosmetische ingreep"!
lenzen. uitvinding van de eeuw!
Een reactie posten