Ontbrak er dan niets aan de vakantie? Nou – wifi in het appartement misschien, maar daarop had ik helemaal niet gerekend, dus dat telt niet. Een betere beheersing van het Grieks dan de ongeveer veertig woorden die ik ken en waarmee ik hopeloos vastloop als iemand iets terugzegt dat ik niet versta. Hond ontbrak zeer deze vakantie. Raar was dat: zo sterk als dit jaar heb ik haar niet eerder gemist. Terwijl ik voorheen niet minder aan haar gehecht was, ofzo.
Maar wat vooral ontbrak waren de moodswings. Uiteraard lag ik daar geen seconde van wakker. Wèl vraag ik me af wat het nou is, wat in het dagelijks leven die stemmingswisselingen veroorzaakt en wat ze doet verdwijnen als ik er even tussenuit piep. Minder prikkels, veronderstel ik. "Hoezo minder prikkels?" reageert K. als ik het aan haar voorleg. "Het was één grote prikkel, deze vakantie, alles wat we zagen, wat we deden – wat niet?"
Geen structuur misschien? Er zat wel degelijk structuur in onze dagen. Weliswaar een heel eenvoudige, en dat hielp vast.
Was het dan de zon, de zee, de warmte? De ontspanning die ik daardoor voelde? O, vast.
En daarbij geen gedoe met werk en verplichtingen en sociale contacten en telefoontjes en papieren die geordend moeten worden en verwachtingen die mensen (inclusief ikzelf) van mij hebben en afspraken die ik moet nakomen.
Maar vooral komt het doordat ik op vakantie gewoon weet wie ik ben en wat ik ben: een toerist. Niets anders dan dat. Ik voel me een toerist, ik gedraag me als een toerist en ik word behandeld als een toerist. Geen twijfel over hoe ik me moet opstellen. Geen onzekerheid over of ik het wel goed genoeg doe. Geen angst om contacten die ik leg weer kwijt te raken, om vergeten te worden: contacten zijn vluchtig en ik word vergeten, zo liggen de kaarten, dat is bekend.
Het leven is eenvoudig als je toerist bent.
Mijn leven is eenvoudig en zonder moodswings als ik toerist ben.
5 opmerkingen:
ja.
het grote Moeten.
de verwachtingen van de toerist liggen laag.
O, moodswings ken ik wel, ook als toerist, maar die heb ik er graag voor over, want ik heb liever moodswings op een mooi ver plekje, dan moodswings thuis in de regen.
ik herken het. toen ik 2 jaar geleden in china was kwam ik totaal tot rust, temidden van chaos om me heen. het was weg zijn van alles dat hier snel ging, normaal was of wat juist bekend was, maar vooral moest.
check: http://www.met-k.com/2008/07/29/the-silent-trip/
p.s bedenk me dat het ook te maken heeft met de verwachtingen die jijzelf hebt en die de ander van je heeft die je op vakantie niet hoeft te hebben, vrijheid! lucht! adem!
@lara Dat is het precies, als toerist kun je bijna alleen maar meevallen!
@DeniseM Inderdaad, als er dan gemoodswingt moet worden, dan maar ergens onder de zon ;-)
@karin r. En ruimte!
Een reactie posten