Meestal bedenk ik me wel drie keer voordat ik in een vakantiehuisje op de bank neerplof. Zeker als ik vanwege een korte broek of rokje blote benen heb. Met sierkussentjes wil ik in zo'n huis niets te maken hebben – die verdwijnen vaak in een kast. Op blote voeten lopen: niet. En al helemaal niet over een tapijt. Kopjes, glazen, borden en bestek inspecteer ik nauwkeurig voordat ik het in gebruik neem.
Smetvrees?
Nee hoor, in het dagelijks leven helemaal niet. Maar in vakantiehuisjes ligt dat anders. Want mijn ervaring is dat die slonzig ingericht zijn met meubelstukken die uit boedels van overleden mensen lijken te komen. Met alle goede bedoelingen natuurlijk, dat snap ik best. Maar ik krijg er toch jeuk van en een plakkerig gevoel.
Het is me nog nooit overkomen dat ik me qua inrichting in een vakantieverblijf echt thuis voelde. Laat staan dat het me inspiratie gaf voor ons eigen huis.
Gelukkig was er na ons verblijf in Doosje 1 op Frankrijk-Noord nog plaats in de auto voor twee lockerkasten uit de Ikea PS-serie.
2 opmerkingen:
Naast een beetje viezig zijn vakantiehuisjes negen van de tien keer ook ontzettend lelijk ingericht. Dus.
@Jooper Dat is ook zo. Het is al heel wat als al die lelijkheid één geheel vormt ;-)
Een reactie posten