Toen de makelaar ons rondleidde door wat ons eerste koophuis zou worden, vroeg hij in een ruimte die hij aanprees als de ouderslaapkamer: "Wie van jullie gaat hier eigenlijk wonen?" Al een aantal jaren woonden we in onze vorige straat toen op een dag een vrouw van een paar huizen verderop ons aansprak. "Wat zijn jullie eigenlijk van elkaar? Zussen? We vragen ons dat al zó lang af." Onze toenmalige buren, die rond de 90 jaar oud waren, feliciteerden ons spontaan met ons huwelijk. "Het maakt ons niets uit hoor." K.'s vader stelt ons als "mijn twee dochters" aan anderen voor. Dat is zonder meer lief. Tegelijkertijd laat het lekker omfloerst in het midden of K. en ik nu wel of niet een setje zijn. Een vaagheid waarvan ik zelf zeer regelmatig gebruik maak, moet ik met wangen donkerrood van gêne bekennen. Maar al te vaak hou ik mijn mond over mijn leefsituatie. Als mensen ervan uit gaan dat ik met een man samenwoon, laat ik ze in die waan. Omdat ik bang ben dat er vervelend op gereageerd wordt. De mildste variant zou zijn: "Val jij op vrouwen? Dat had ik van jóu nou nóóit gedacht."
We hebben getwijfeld of we naar Amsterdam zouden gaan om een dag lang in het openbaar onze eigen roze zelf te kunnen zijn. De Canal Parade bestaat misschien uit een heleboel onnodig bloot, maar overbodig is de botenparade niet. Want Nederland is niet zo tolerant als je misschien zou denken – en wordt dat niet zolang er mensen zijn zoals ik die zich schamen voor zichzelf.
Maar meer nog dan ik me voor mezelf schaam, schaam ik me omdat ik me voor mezelf schaam.
6 opmerkingen:
Ik heb nooit begrepen dat iemand er een probleem mee heeft dat twee mensen (op hun eigen manier) van elkaar houden. En dat je iemand haat omdat die ander niet voldoet aan je eigen ideaalbeeld. Zorg eerst dat je zelf gelukkig bent, voordat je je bemoeit met het liefdesleven van anderen. Overigens ben ik wel van mening dat de extravaganza op de gaypride het 'anders zijn' van homo's teveel benadrukt. Terwijl het misschien ook wel eens goed is om duidelijk te maken dat er niets vreemds aan is. Persoonlijk maak ik overigens maar één onderscheid in mensen, leuk of niet. Geaardheid, kleur, leeftijd, etc. boeit me totaal niet.
Ik sluit me helemaal bij Jooper. Ik hou van de liefde en of dat nou twee mannen, twee vrouwen of een man en een vrouw zijn, who cares. Ik begrijp niet dat er nog steeds mensen zijn in NL die daar moeilijk over doen. Maar misschien ben ik gezegend met een flinke portie tolerantie (van huis uit) en verkeer ik in kringen waar homosexualiteit zeer gangbaar is.
Ben je naar A´dam geweest trouwens?
@Jooper: Ik snap wat je zegt over de "extravaganza" op de Gaypride. Maar misschien helpen die juist wel de "gewone" homo/lesbo uit de kast te komen? Onder het motto: als je zo raar kan doen zonder problemen, dan kan je vast ook heel gewoon doen zonder problemen.
En zeg eens eerlijk: die volwassen kerels die tijdens het WK helemaal in het oranje gekleed gingen - kan dat wel?
@swan: Nee, ben niet naar A'dam geweest. Was wel min of meer 'n idee om wel te gaan, maar een uitnodiging voor een verjaardagsfeestje veranderde de plannen. Gezien de regen en de enorme mensenmassa vond ik dat niet heel erg, en AT5 deed goed verslag!
@MarsMania
Mijn tolerantie houdt inderdaad op als mensen een oranje klomp op hun hoofd zetten en de hele dag op een viezevulva lopen te toeteren. Hoe triest ook, maar ik was blij dat Nederland verloren heeft. Anders liep het halve land er nu nog zo bij.
En over het helpen met uit de kast komen; heb er nooit op die manier over nagedacht, zit misschien wel wat in.
Gewoon doen (het vertellen) en gewoon doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Dan vinden anderen het ook normaal, is mijn ervaring, over het algemeen, en anders is het hun probleem. En weet je, mensen hebben altijd wel wat om over te roddelen of te klagen.
In sommige situaties is het wel belangrijker dan in andere. Kinderen zijn de moeite waard om mee in discussie te gaan, zure eikels niet.
Volgens mij is juist de zichtbaarheid op het werk, in de buurt, op scholen, op straat (wél hand in hand lopen, behalve als het echt niet kan), enz, belangrijk.
Hahahahaha, die vergelijking met het oranjelegioen vind ik een erg treffende. Die onthoud ik!
Een reactie posten