Sowieso heb ik moeite met de dinsdagen sinds ik op maandag aan de groepstherapie van de Rockchick & Co deelneem - zelfs als ik denk dat de groep niet heel veel bij mij door elkaar heeft geschud. Als op zo'n dinsdag meteen bij het wakker worden blijkt dat tante Migraine zich in haar luie stoel achter mijn rechteroog genesteld heeft, maakt dat opstaan niet speciaal makkelijker. Maar goed, een echte MarsMania laat zich niet zomaar afleiden van dat wat haar te doen staat, dus hup! Uit bed en de wereld in. Ook al wil ik heel stiekem het liefst de rest van de dag thuisblijven: kloek & moedig stap ik op mijn fiets om op de hoek van de straat terug te keren om mijn regenpak toch maar mee te nemen en om halverwege de rit naar werk te bedenken dat ik vergeten ben om mascara op te doen en dat ik dus blijkbaar mijn denkhoofd niet bij me heb. Op werk ontdek ik dat noch de telefoon, noch de computer het doet: iets met een stroomstoring. Ondertussen is tante Migraine ijverig aan de slag gegaan met een grote hamer – vraag me niet wat ze doet, maar ze doet het hard. Twee overleggen later doen telefoon en pc weer wat ik er 's ochtends vroeg al van verwachtte en heb ik tante tot kalmte weten te manen. Maar is het zo warm geworden op mijn kamer dat het niet eens te voelen is dat de ventilator op de hoogste stand aan staat en kan ik alleen nog maar stil wachten tot het tijd is om met goed fatsoen naar huis te gaan.
Er zijn van die dagen waarvan ik me achteraf afvraag waarom ik er überhaupt aan begonnen ben. Toch Daarom ga ik maar even een rondje rennen. Morgen kan het alleen maar beter gaan.
4 opmerkingen:
ik heb nog niet geleerd door de gaan in de therapy aftermath. ik had hem gisteren ook. gaan gelijk op. ;-) gaat jouw groep door during summer?
@lara Ik zou weleens willen leren om níet door te gaan als alles in mij roept dat ik moet stilstaan. Het scheelt vast dat ik voortaan kan denken dat wij hetzelfde ritme hebben ;-) Mijn groep gaat gewoon door - wel prettig eigenlijk.
Maar waarom luister je dan niet naar je lichaam en zorg je dat je vrij hebt op de dag na je therapie? Ik had in de eerste periode drie dagen nodig om bij te komen en heb die gewoon genomen. Dan maar ziekmelden. En het heeft me goed gedaan. Je blijft maar over je grens heen gaan als je de hersteltijd van een sessie negeert. Het is geen gebroken been verdorie. Daar doe je gips om, iedereen ziet het en klaar. Maar ook met een gebroken been moet je revalideren en krijg je spierpijn daarna.
@Swan Ik weet 't. Ik & grenzen stellen: we kunnen het nog niet goed met elkaar vinden. Themaatje voor in de groep, dus.
Een reactie posten