In de winkel waar ik vaak kom maar bijna nooit iets koop, probeer ik schoenen met hakken. Echte hakken. Niet zoals die van mijn powergirllaarzen, die meer klinken als hakken dan hakken zijn. Voorzichtig paradeer ik enkele rondjes door de winkel. Het loopt minder moeilijk dan ik had gedacht. Maar echt lekker zit het ook niet. Een andere vrouw staat te twijfelen tussen verschillende paren. "Ze staan jou goed hoor", zegt ze over de schoenen die ik aan heb. Eerder paste zij ze, en koos ze niet. "Ja?" vraag ik aarzelend. "Vind je ze niet te open op de wreef?" Nee, ze vindt ze niet te open op de wreef. "Dat maakt ze juist opvallend", zegt ze. Minpunt. Ik wil op mijn hakken juist niet opvallen omdat het me zelf al meer dan genoeg opvalt. De vrouw trekt haar rode gympjes weer aan en verlaat de winkel. "Succes", zegt ze. "Jij ook", zeg ik. Na nog een ererondje door de zaak schuif ik mijn voeten weer veilig in mijn grijze gympjes. Bij de groenteboer koop ik twee appels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten