Nooit was het ’s nachts zo stil: met dank aan de vulkaanuitbarsting op IJsland vloog geen enkel vliegtuig over ons huis. Door het voorzichtig tsjilpen van een vroeg vogeltje wist ik dat de ochtend naderde, en dat ik veel te vroeg wakker was. Woensdag al dacht ik dat het vrijdag was en nu pas is het eindelijk zo ver: dit is een hele, hele lange week.
Ogenschijnlijk heeft het ene
niets te maken met het ander.
Ogenschijnlijk schuilt er
voordeel in een vaste baan.
Ogenschijnlijk zal er nog
een heleboel verand’ren.
Ogenschijnlijk staan de sterren
hier niet zo ver vandaan.
2 opmerkingen:
amen!
Dat zou je inderdaad bijna denken hè, als het niet van Jules Deelder was
Een reactie posten