zondag 21 maart 2010

Hand


"Dank je wel", zegt een vriendelijke stem naast me als ik net rechtsaf de rotonde opgedraaid ben. Naast me fietst een vrouw met een gehaast uiterlijk op zo'n bakfiets die gepimpt is met een plastic bloemenslinger. Nog voor ik me kan afvragen waarvoor ze me bedankt, vervolgt ze op belerende toon: "Je moet natuurlijk wel even je hand uitsteken. Nou zat ik maar te wachten." Pardon? Waarom denk je dat die auto stopte,
muts? Echt niet omdat ik er zo ongelooflijk aantrekkelijk uitzie in mijn regenbroek en met capuchon op. Maar misschien wel omdat ik keurig mijn hand uitstak. Wat ik deed nadat ik alle kanten opgekeken had. Links, rechts, vooruit – je kent het wel. En daar was jij niet. So what the fuck are you talking about Dus wat bedoel je eigenlijk? Uiteraard bedenk ik mijn reactie pas veel later. Als ik, nadat ik opnieuw mijn handje uitgestoken heb, naar links afgeslagen ben. Terwijl juffrouw Betweter naar rechts ging. Zonder haar hand uit te steken, neem ik zomaar aan.

Geen opmerkingen: