Tips

Vier tips om gegarandeerd op de fiets gladde, vers besneeuwde wegen te trotseren.

1. Zet per ongeluk je iPod te hard, zodanig dat horen en zien je vergaat. Onmogelijk om je dan nog bewust te zijn van alles wat met gladheid te maken heeft. Je kunt natuurlijk kiezen voor een album van SnowPatrol of van Coldplay, als je een thematisch ingesteld type bent. Zelf koos ik om te beginnen voor een fijn & vrolijk melodietje dat me vleugeltjes gaf.
2. Doe wanten aan die zo dik en stug zijn dat je nog wel net je fiets over de reeds gebaande paden kan sturen, maar waarmee je onmogelijk de volumeregelaar van je iPod kan vinden, laat staan bedienen. Zodat je het nut van tip 1 niet teniet kan doen.
3. Fiets achter een meisje dat druk is met beurtelings haar broek omhoog trekken en haar jas omlaag sjorren, zonder dat dit enig effect heeft want steeds piept toch weer dat stukje blote rug tevoorschijn. En vraag je de hele tijd af: is dat niet retekoud, zo’n blote rug als het -3,2 ºC is?
4. And last but not least: trek een rokje aan dat eigenlijk te smal is om mee te kunnen fietsen. Als vanzelf kiezen je knieën de oei-ik-ben-echt-ontzettend-bang-dat-ik-uitglijd-en-val-stand, en ondertussen kan je lekker denken dat dit samengeknepen-billen-effect niets, maar dan ook echt helemaal niets van doen heeft met gladheid. Want het komt allemaal door dat rokje.

Ik bereikte vanochtend niet glibberend, doch fietsend en ongeschonden mijn werk. En was, aldus de prikklok, slechts twee minuten later dan gebruikelijk. Ik bedoel maar.