vrijdag 29 januari 2010

Nieuws

Afbeelding: miriamuithetraam

Die zogenaamd sterke kant van mij, waarop ik me van de vorige psychiater maar moest concentreren, want dan was er niks aan de hand, zeker niet in vergelijking met mensen in andere werelddelen die veel slechter af zijn, aan die sterke, of in hulpverlenersjargon gezonde kant, begin ik langzamerhand een beetje de pest te krijgen.
Ik weet niet of dat goed nieuws is of slecht nieuws.

Goed, dat deel van mij dat steeds opnieuw opstaat, dat altijd maar weer doorgaat, dat me door de werkdagen heen helpt, dat maakt dat het lijkt alsof ik het allemaal wel op een rijtje heb – dat is natuurlijk best wel handig. "Geforceerd", schrijft de Rockchick op in haar blocnote als ik hierover vertel. Voor zover ik weet is dat geen synoniem voor gezond en sterk. Maar het klopt dan wel weer met hoofdpijn, vermoeidheid, huilerigheid, depressieve gevoelens en meer van dergelijke malaise. En ja, ik ben me er ook wel soort van vaag van bewust dat mijn gedrag niet altijd in overeenstemming is met hoe ik me voel. Maar kijk, ik ben liever niemand tot last hè. Voor anderen is het dus slecht nieuws, dat ik er klaar mee ben, met die geforceerde sterke kant. Een niet-vrolijke MarsMania is niet zo leuk, namelijk.

Maar voor mezelf is het goed nieuws. Denk ik.

Geen opmerkingen: