Weekend

De OV-fiets geeft Amsterdam een ander gezicht dan ik tot nu toe kende. Zonder vermoeide voeten te krijgen rol ik van de strakke architectuur van het Java-eiland, waar het altijd waait, de 300 jaar oude geborgenheid van de Plantagebuurt in. Na de hippe Negen Straatjes trap ik onverwacht langs roodverlichte peeskamertjes. Als we in een pijpenla van een koffiehuisje belanden om te schuilen voor de regen, schuift zomaar Kim van Kooten naast me op de bank. Die me vraagt of ik de laarsjes en het jasje van haar dochtertje op de verwarming te drogen wil leggen. Een grote kop koffie en een stuk taart later zien K. en ik ons genoodzaakt om op de übertoeristische Bloemenmarkt een regencape aan te schaffen. Nog geen kwartier rijden we in dit stuk plastic rond of het houdt op met regenen. Dat zul je ook altijd zien. Ondertussen blijkt tout-trendy-Amsterdam-met-kinderen-en-bakfiets uitgerukt te zijn om de Sint in de stad te verwelkomen. Het verkeer is praktisch stilgelegd. Een goed moment om ons eigen huis weer op te zoeken. Waar de realiteit van werken en alles dat daarbij hoort me overvalt. Drieëndertig minuten treinen en ik was er een weekend helemaal tussenuit.