Stoom

Foto: Het Strijkijzer, Den Haag
http://www.flickr.com/photos/roel1943/841409918/

We hebben net een belangrijke beslissing genomen over het al dan niet met twee jaar uitbreiden van het ServicePack bij de zojuist aangeschafte LCD-televisie, als K.'s oog valt op de strijkbouten. "Wat een strijkijzers, zeg", zegt ze tegen mij. En tegen de verkoper: "Hebben deze langer stoom?" Van K. kijk ik naar de rij apparaten. Strijkijzers, inderdaad, stuk voor stuk geplant op een soort kunststof vliegende schotel. Die groter zijn dan de strijkijzers. In frisse kleuren: aquamarijn en roze. Maar ook in gewoon huishoudelijk wit. Ondertussen ontspint zich een geanimeerd gesprek gesprek tussen de verkoper en K. "Ja, deze hebben véél langer stoom", bevestigt de verkoper. "En het mooie is: je vult de bout niet bij. Maar het reservoir. Makkelijk." K. knikt belangstellend. "Ik krijg vaak vale plekken als ik donkere blouses strijk", zegt ze. "Of strijk ik gewoon te heet?" "Dat kan", zegt de verkoper voorzichtig. "Voortaan maar op twee bolletjes zetten dan", mompelt K., half tegen mij en half tegen de verkoper. "Of misschien een doek ertussen leggen?" opper ik.  Mijn opmerking blijft zonder gehoord te zijn in de lucht hangen. "Deze strijksystemen leveren ook een extra zool", vertelt de verkoper. "Van een speciaal teflon, dat tere weefsels beschermt. De vezels worden door zo'n zool minder belast." K. neemt het allemaal geïnteresseerd in zich op. Nogmaals werp ik een blik op de strijkbouten. Nee, ik zie niet waardoor K.'s hart er zoveel sneller door gaat kloppen. De verkoper en K. plukken nog net niet aan elkaars kleding om hun strijkvaardigheden te vergelijken. "De pakketten voor die digitale module in de televisie", breng ik het gesprek terug op waar ik meer verstand van heb, "zullen we die dan nu gaan bepalen?"