Bovenstukjes

Twee weken lang struinde ik winkel na winkel af op zoek naar een bikini. Te laat, zo moest ik uiteindelijk erkennen. Wat ook het geval was wat extra shirtjes betreft en toch nog maar een korte broek. Alles wat kort en luchtig en kleurig was, is vervangen door herfstmode in bruine, grijze en zwarte tinten. Helemaal achterin de winkels weggewerkt was voor de doorzetter nog wel een enkel rek met uitverkoopartikelen te ontdekken. Bij nadere inspectie bleken dat alleen hele grote of extreem kleine maten te zijn. Of kleding die meer dan eens was ingeruild. Dingen die echt niemand had willen hebben. En wat bikini's betreft kwam ik telkens incomplete setjes tegen. Broekjes in overvloed, maar bovenstukjes - ho maar. Kopen veel vrouwen misschien twee topjes? Eén voor vóór de borstvergroting en één voor erna? Of één om mee te zwemmen en de ander om daarna droog aan te trekken? Of omdat ze niet goed weten welke maat ze moeten kiezen en vervolgens brengen ze het hesje dat niet past nooit terug? Ik vind het raadselachtig. Hoe dan ook. Missie Bikini is niet geslaagd. Ik had er ook gewoon nog twee. Maar ik wist niet of die, onder andere buiktechnisch gezien, nog zouden passen. En ik wilde de confrontatie niet aangaan. Maar nu moest ik er dan toch aan geloven. Uiteraard heb ik niet in de spiegel gekeken. Die staat er op het strand immers ook niet. Alles paste. Het begin van de verzameling vakantiespullen is er.