Marsmania...

... en het drama met de witte bolletjes.

Ik kan heel handig zijn. Volhardend ook en eigenwijs. Voeg die drie aspecten bij elkaar en je hebt een funeste combinatie. Al jaren hebben wij zo'n enorme zitzak: de Fatboy. Waarvan reeds op dag 1 het tijk scheurde omdat het me zo leuk leek er samen met Hond op te liggen. Sindsdien was de Fatboy heel wat minder dik en werd hij aan één kant ontsierd door grote stukken supersterk tape. In de Fatboy voor honden zit een binnenzak. En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het materiaal sterker is dan voorheen. Want Hond heeft haar eerste eigen exemplaar volkomen platgelegen, maar niet kapotgemaakt. Sinds donderdag heeft Hond een nieuwe Fatboy. De oude gebruiken we nu in de bench. Met die mooie nieuwe schone zitzak voor Hond in huis zag ik pas goed hoe stoffig en aftands ons getapete exemplaar was. Maar om hem na jaren trouwe dienst zomaar weg te gooien - naar zolder dan maar. Het spoor van kleine piepschuimen witte bolletjes dat ontstond, bracht me op het idee. Als ik nou eens uit onze Fatboy van die bolletjes overhevel naar het oude exemplaar van Hond? Dan ligt ze daar, 's nachts in de bench, ook weer een heel stuk beter op. Met de kartonnen koker van een keukenrol als overhevelingsgereedschap ging dat best aardig. Maar veel te langzaam naar mijn zin. Rechtstreeks vanuit de scheur naar de binnenzak ging het een stuk vlotter, maar dat gaf dan weer heel wat bolletjesverspilling. Niet getreurd, daar zijn stofzuigers voor. En dan gauw weer afplakken, dat gat. En toen ging het mis. Het tape plakte overal: op mijn handen, aan mijn vingers, op mijn broek, op elkaar, maar niet op de Fatboy. Piepschuimen bolletjes zijn bovendien verre van geneigd om stil op hun plek te blijven liggen. Alsof ze door het licht worden aangetrokken. Met al het doorzettingsvermogen dat ik vinden kon, kreeg ik de zaak toch onder controle. Dacht ik. Totdat ik de zitzak iets opzij schoof - alsof er geen tape bestond golfde er een nieuwe stroom bolletjes naar buiten. Verdomme. Boos trapte ik tegen het gevaarte en sprong er daarna bovenop. Ik zal je krijgen! Nou. Drie kwartier later en vele diepe zuchten en tegen mezelf gesproken kalmerende woorden verder kon ik eindelijk de rol tape en de stofzuiger opbergen. Handig, volhardend en eigenwijs. Het gaat absoluut niet samen met kleine witte piepschuimen bolletjes.